Na wysokiej górze Jasiek pole ᵘorze, ale jesce nie śniundoł: „Weź moje kochanie, zanieś mu śniundanie, ale nić z nim nie godoj”. Połozyła gorki, wzina sie do godki: „Kiela un tez kosul mo, kiela un tez kosul mo? Dwie kosule lniane, trzy roki nie prane, ale mi sie podobo”. „Kubek w rynku nosi, ᵘo wiónek mnie prosi, ᵘo wiónecek zielony, ᵘo wiónecek zielony. A ja mu go dała, chᵘoc ze go nie znała. Och, mój Boze jedyny!”