O Boże, mój Boże z wysokoho neba czy czujesz mołytwu moju? Woźmy moju hrisznuju duszu do sebe, a tiło w seruju zemlu. /2   Nahorniat na mene wysoku mohyłu trawoju wona zaroste. Posadiat’ na nieji czyrwonu kalynu, wysnoju wona zacwyte /2   I budut’ do mene ptaszki pryłytaty i budut’ spywati pieśni, a ja ne poczuju, bo budu łyżaty w tiomnoji syroji zemli. /2   Chatyna małaja, to szcze tak hłuboka szto daże okińcia nema, a ja odinoka jak w polu byłyna leżu w toj chatyny sama. /2   O Boże, mój Boże jakij to świt myłyj,  jak choczetsia żyty meni No smert’ zabiraje i wsio pokidajesz łyżaty w syroji ziemli. /x2  Kołyś moje nohi po świty chodyły jakij to byw radosnyj czas. Kołyś moje ruki tak tyżko robyly topir na hrudiach leżat’. /2  O Boże, moj Boże z wysokoho neba czy czujesz mołytwu moju? Woźmy moju hrisznuju duszu do sebe, a tiło w seruju zemliu. /2 Na szczo wy sadyły czyrwonu kalynu wona ne wtiszyt’ mene  na szczo wy lijotie horaczyji ślozy wony ne wskreszat’ mene /2